kabelbaan en quadrijden.
Blijf op de hoogte en volg Carmen
02 Mei 2015 | Suriname, Paramaribo
Wat gaat de tijd hier snel in Suriname. Vandaag breng ik mijn mama weer terug naar het vliegveld. We hebben 10 leuke dagen gehad in Suriname. Nu komt het besef pas goed dat ik hier nog maar 2 weken ben. 18 mei is dit mooie avontuur voorbij. Als ze zouden zeggen dat ik hier nog een aantal maanden kon blijven zou ik hier geen seconden over twijfelen. BLIJVEN!!
Aankomende week is de laatste week op stage. Dat wordt het eerste afscheid. Dan laat ik alle lieve kinderen uit klas 2 (groep4) achter. Ik heb veel van ze mogen leren. Hopelijk hebben ze ook wat van mij geleerd..
Nu weer even wat leuke dingen! Woensdag ben ik samen met Quinty, Shauni en mijn moeder naar de kabelbaan geweest. Op stage hadden we doorgegeven dat we graag om 12u weg wilden gaan, omdat we om kwart voor 1 werden opgehaald door onze vaste taxi. Mmm, dat werd een beetje later.. Om 13.30u was onze taxi daar eindelijk! Het was ongeveer ander half uur naar de kabelbaan rijden. We hadden afgesproken dat we er om 14.30u zouden zijn. Dat zou krap worden!! Maar daar bleef het niet bij. We zaten in de, maar dan was nog de vraag hoe komen we daar ook alweer precies? Lang leven de navigatie van Shauni haar telefoon kwamen we al een stukje verder. Onderweg besloten ze nog om de reserveband op te pompen… Gewoon rustig blijven, no spang. De band was opgepompt, we waren klaar voor vertrek. Ondertussen was het al 14u en we waren nog niet Paramaribo. Onderweg hadden we nog file.. Dan moesten we nog iets bij een vriend gaan ophalen. Oke, iets na 14u waren we de stad uit! We hadden al gebeld naar Berg en Dal, waar de kabelbaan was, dat we iets later waren vanwege file.. Moesten toch iets verzinnen! We waren de enige die de kabelbaan gingen doen, dus ze gingen op ons wachten. Dan denk je dat er niks meer tegen kan zitten. Nou de reis moest nog maar beginnen! Ongeveer een half uur voor aankomst kregen we autopech!!!! Dat kon er nog wel bij. Het dopje van de koelvloeistof was kapot. We moesten er constant water bij doen. Maar ook het water raakt een keer op. We kwamen langs een klein verlaten indianendorpje. Hier hebben we wat water van kunnen krijgen. Wat waren we die mensen dankbaar! Nog meer vertraging. De planning was dus om om 14.30u bij de kabelbaan te zijn. Dit werd 16u. Geniaal! In Nederland zou ik gelijk in de stress zijn, maar hier ken ik dat niet. Stress, wat is dat ook alweer? Heerlijk dit land! Onze taxi en zijn vriend gingen met ons mee van de kabelbaan. En bang dat ze waren! Geweldig!! We gaan niet alleen met ze mee met de taxi, maar tegenwoordig gaan we ook met ze op stap. Erg gezellig! Op de terugweg hebben we de Surinamers nog carnavalsmuziek laten horen. Leuk dat ze het vonden, geniaal! Als afsluiting van de dag gingen we met z’n alle uiteten bij bar Zuid. Jammer genoeg werd onze taxi opgebeld en moest hij nog iemand ophalen en wegbrengen. Na 20 minuten was hij weer terug en kon hij gaan eten.
Maar dat was niet de enige tour. Gisteren (vrijdag) zijn we een quadtour gaan maken. Om 10u werden we opgehaald en reden we richting het vliegveld. Daar stonden onze quads klaar. Ik zat samen met moeder op een quad. Eerst moesten we een oefenrondje rijden, nou dat was al lachen, gieren, brullen! De sfeer zat er al gelijk goed in. De rit was 40 kilometer lang. Eerst hadden we een stuk savanne, jungle en savanne waar we doorheen moesten. Je werd ontzettend vies, heerlijk! Ik begon met witte schoenen en ze kwamen als bruin/ zwart terug. Onderweg kwam je grote plassen met water tegen. Flink veel gas geven en gaan. Ook zaten mijn moeder en ik half vast en gingen we naar één kant. Ook dit staat op de film! Onderweg hadden we nog een stop. Hier kon je gaan zwemmen. Na de stop moesten we over een brug. Er mocht maar 1 persoon op de quad. Quinty en ik stonden braaf aan de overkant te wachten om te kijken hoe Shauni en mama over ‘de brug’ gingen. De brug bestond uit 10 takken die naast elkaar lagen. Ik was blij dat ik niet op die quad zat! Aan het einde van onze tour hadden we een recht stuk waar je even flink gas kon geven. Onze gids dacht dat we hem niet konden bijhouden, nou dat moet je niet tegen mij zeggen. Ik ging samen met m’n moeder met 37 miles per uur achter hem aan! Het water en losse zand vloog overal! Geweldig! Een beetje avontuur is niet verkeerd! Na de quad hebben we onderweg wat gegeten. Eenmaal thuis aangekomen wilden we nog weg gaan naar een feest, maar we waren allemaal erg moe. Niet gek als je de dag ervoor om 6u in de morgen in je bed lach en om 8u weer wakker werd. 2 uur slaap is best weinig. Het was de bedoeling dat we niet lang op stap gingen, maar dit verliep wat anders…
Vanavond gaan we weer lekker op stap. We moeten er echt flink genieten, want de tijd vliet voorbij! Straks breng ik mama naar het vliegveld. Volgende weekend gaan we naar Bigipan en het weekend erop naar Voltzberg.
Liefs uit Suriname!
X Carmen
Aankomende week is de laatste week op stage. Dat wordt het eerste afscheid. Dan laat ik alle lieve kinderen uit klas 2 (groep4) achter. Ik heb veel van ze mogen leren. Hopelijk hebben ze ook wat van mij geleerd..
Nu weer even wat leuke dingen! Woensdag ben ik samen met Quinty, Shauni en mijn moeder naar de kabelbaan geweest. Op stage hadden we doorgegeven dat we graag om 12u weg wilden gaan, omdat we om kwart voor 1 werden opgehaald door onze vaste taxi. Mmm, dat werd een beetje later.. Om 13.30u was onze taxi daar eindelijk! Het was ongeveer ander half uur naar de kabelbaan rijden. We hadden afgesproken dat we er om 14.30u zouden zijn. Dat zou krap worden!! Maar daar bleef het niet bij. We zaten in de, maar dan was nog de vraag hoe komen we daar ook alweer precies? Lang leven de navigatie van Shauni haar telefoon kwamen we al een stukje verder. Onderweg besloten ze nog om de reserveband op te pompen… Gewoon rustig blijven, no spang. De band was opgepompt, we waren klaar voor vertrek. Ondertussen was het al 14u en we waren nog niet Paramaribo. Onderweg hadden we nog file.. Dan moesten we nog iets bij een vriend gaan ophalen. Oke, iets na 14u waren we de stad uit! We hadden al gebeld naar Berg en Dal, waar de kabelbaan was, dat we iets later waren vanwege file.. Moesten toch iets verzinnen! We waren de enige die de kabelbaan gingen doen, dus ze gingen op ons wachten. Dan denk je dat er niks meer tegen kan zitten. Nou de reis moest nog maar beginnen! Ongeveer een half uur voor aankomst kregen we autopech!!!! Dat kon er nog wel bij. Het dopje van de koelvloeistof was kapot. We moesten er constant water bij doen. Maar ook het water raakt een keer op. We kwamen langs een klein verlaten indianendorpje. Hier hebben we wat water van kunnen krijgen. Wat waren we die mensen dankbaar! Nog meer vertraging. De planning was dus om om 14.30u bij de kabelbaan te zijn. Dit werd 16u. Geniaal! In Nederland zou ik gelijk in de stress zijn, maar hier ken ik dat niet. Stress, wat is dat ook alweer? Heerlijk dit land! Onze taxi en zijn vriend gingen met ons mee van de kabelbaan. En bang dat ze waren! Geweldig!! We gaan niet alleen met ze mee met de taxi, maar tegenwoordig gaan we ook met ze op stap. Erg gezellig! Op de terugweg hebben we de Surinamers nog carnavalsmuziek laten horen. Leuk dat ze het vonden, geniaal! Als afsluiting van de dag gingen we met z’n alle uiteten bij bar Zuid. Jammer genoeg werd onze taxi opgebeld en moest hij nog iemand ophalen en wegbrengen. Na 20 minuten was hij weer terug en kon hij gaan eten.
Maar dat was niet de enige tour. Gisteren (vrijdag) zijn we een quadtour gaan maken. Om 10u werden we opgehaald en reden we richting het vliegveld. Daar stonden onze quads klaar. Ik zat samen met moeder op een quad. Eerst moesten we een oefenrondje rijden, nou dat was al lachen, gieren, brullen! De sfeer zat er al gelijk goed in. De rit was 40 kilometer lang. Eerst hadden we een stuk savanne, jungle en savanne waar we doorheen moesten. Je werd ontzettend vies, heerlijk! Ik begon met witte schoenen en ze kwamen als bruin/ zwart terug. Onderweg kwam je grote plassen met water tegen. Flink veel gas geven en gaan. Ook zaten mijn moeder en ik half vast en gingen we naar één kant. Ook dit staat op de film! Onderweg hadden we nog een stop. Hier kon je gaan zwemmen. Na de stop moesten we over een brug. Er mocht maar 1 persoon op de quad. Quinty en ik stonden braaf aan de overkant te wachten om te kijken hoe Shauni en mama over ‘de brug’ gingen. De brug bestond uit 10 takken die naast elkaar lagen. Ik was blij dat ik niet op die quad zat! Aan het einde van onze tour hadden we een recht stuk waar je even flink gas kon geven. Onze gids dacht dat we hem niet konden bijhouden, nou dat moet je niet tegen mij zeggen. Ik ging samen met m’n moeder met 37 miles per uur achter hem aan! Het water en losse zand vloog overal! Geweldig! Een beetje avontuur is niet verkeerd! Na de quad hebben we onderweg wat gegeten. Eenmaal thuis aangekomen wilden we nog weg gaan naar een feest, maar we waren allemaal erg moe. Niet gek als je de dag ervoor om 6u in de morgen in je bed lach en om 8u weer wakker werd. 2 uur slaap is best weinig. Het was de bedoeling dat we niet lang op stap gingen, maar dit verliep wat anders…
Vanavond gaan we weer lekker op stap. We moeten er echt flink genieten, want de tijd vliet voorbij! Straks breng ik mama naar het vliegveld. Volgende weekend gaan we naar Bigipan en het weekend erop naar Voltzberg.
Liefs uit Suriname!
X Carmen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
