Luxe verblijf in Kabalebo en bekogeld door apen - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Carmen Kerckhaert - WaarBenJij.nu Luxe verblijf in Kabalebo en bekogeld door apen - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Carmen Kerckhaert - WaarBenJij.nu

Luxe verblijf in Kabalebo en bekogeld door apen

Blijf op de hoogte en volg Carmen

15 April 2015 | Suriname, Paramaribo

Daar zijn we weer! Dit keer met een hele bijzondere trip. Ik ben naar het binnenland geweest met een binnenlandse vlucht. We sliepen in de jungle. Als je hieraan denkt denk je gelijk dat je heel eenvoudig zal leven. Dit was het totaal niet! Ik begin bij het begin.
Deze bijzondere trip duurde 4 dagen. 11 april vlogen we om 11.30u vanuit Paramaribo. De vlucht duurde ongeveer en uur. In het vliegtuig konden 12 mensen, maar wij vlogen met 10 personen. Je had een super mooi uitzicht op Paramaribo. Na enkele minuten veranderd dit beeld totaal. Het enige wat je zag waren bomen bomen en nog eens bomen. Wel heel erg mooi uit te zien! Het leek net broccoli. Na een uur werd het tijd om te landen. Lastig, als je midden in de jungle zit. Toch kon je snel zien waar het was. Je zag tussen de bomen een open grasveld. Dit was de landingsbaan. Toen je uit het vliegtuig kwam merkte je gelijk dat de luchtvochtigheid een stuk hoger was dan in Paramaribo. Bij aankomst kregen we een lunch aangeboden met een heerlijk drankje. Toen we de koffers op de kamer hadden gezet gingen we een aankomstwandeling houden door het bos. Ver aan het einde van deze wandeling begon het te regenen. Jammer, want ik had geen poncho mee! Na een kwartier te hebben gewacht werden we opgehaald met de boot. Normaal moet je op houten plankjes zitten, maar dit keer kregen we stoelen! Erg luxe dus!! We gingen naar een strandje waar we heerlijk in de zon konden zitten. Bovenaan was een soort hutje. Hier zaten onze 2 gidsen en bootsmannen in. Natuurlijk gingen we hier bij zitten en over van alles en nog wat praten. Na 3u kwamen we terug aan bij onze loudge. Er stond al een heerlijk avondmaal op ons te wachten. Ook dit was erg luxe. Je kon kiezen uit 2 groentes, 2 soorten vlees en nog 2 andere keuzes. Ook kregen we een toetje en thee/ koffie na. We hadden afgesproken met onze gidsen om na het eten af te spreken bij het zwembad om wat te chillen. Wij waren direct na het eten naar het zwembad gegaan. Hier stonden we om 20.30u. Toen we aankwamen was het erg donker en geen Alton en Iwan te zien.. We liepen terug om te vragen waar het licht was. Ook bij poging twee was er niemand te zien. Jammer dan! De volgende ochtend hadden we de wekker om 06.30u gezet. We gingen zwemmen voor het ontbijt. Na het ontbijt gingen we met de boot naar een plek om vanuit daar te kanoën. Dit was erg leuk. We kwamen onder andere ara’s en apen tegen. Toen we terug kwamen bij onze loudge zijn we verder gegaan met de boot. Samen met onze gids en de bootsman zijn we gaan varen naar enkele grote stenen om daar te gaan lunchen. De gids vroeg aan me of ik mee ging zwemmen in de stroomversnelling. Toen ik ging uitleggen wat mijn ervaring was hiermee moest hij kei hard lachen. Dit heb ik ook enkele dagen gemerkt… Na onze lunch zijn we naar een waterval gegaan. Eén van onze gidsen was het beu en zei dat we alvast terug liepen richting de boot. Je kon wel merken dat hij het beu was, want hij liep erg snel! Ik kon hem niet bijhouden. Onderweg werd ik nog gebeten door een mier. Pijnlijk! Terug bij de loudge aangekomen had ik weer afgesproken me onze gidsen om om 20.30u bij het zwembad te staan. Ik was benieuwd! Voor het eten heb ik nog heerlijk even liggen slapen in een hangmat. Na het eten ging ik met volle moed naar het zwembad. Alton stond al op ons te wachten, maar Iwan was er niet. Hij geloofde niet dat we zouden komen. Na enige tijd kwam hij toch aanlopen met zijn gitaar en box. We hebben gezellig de hele avond wat gekletst met de gitaar op de achtergrond. De volgende dag gingen we de Misty Mountain beklimmen. Dit was een erg zware tocht. Met 4 flesjes water en onze lunchpakket konden we vertrekken. Phoe, dit was erg zwaar! Na 3u lopen waren we bovenaan de berg gekomen. Hier hebben we even gezeten. Vervolgens liepen we terug naar beneden met onderweg nog een mooie waterval. Dit gaat niet zonder enig avontuur. De gids zei dat we naar boven moesten kijken. We werden aangestaard door een heleboel apen. Na een tijd wilde ze ons bang maken. Ze trokken takken uit de boom en gooide die naar ons. We werden gewoon bekogeld door stokken die apen naar ons gooide!! Dit maak je ook niet elke dag mee.. Toen de takken om ons oren vlogen wilde ik verder naar beneden lopen. Gelukkig hing er een touw, omdat het een stijl stuk was. En wat denk je… Ik glee uit en hing in het touw! Als klapper op de vuurpijl begon het ook nog te regenen waardoor de ondergrond erg glad werd. Eenmaal bij de waterval aangekomen om te lunchen was het nog steeds niet droog. Er lag een zijl. Hier heeft onze gids een hutje van gemaakt waar we onder konden zitten. Na het eten werd het droog en konden we bij de waterval in de zon zitten. Toen ik van de waterval terug naar ons hutje liep slierde mijn voet weg. Gelukkig stond de ooh zo lieve gids op mij te wachten. Hij ving me op. Wat was ik blij! Na 6u ongeveer gelopen te hebben kwamen we terug bij de lougde. Onze gids had afgesproken dat hij van die rode vegen op ons gezicht zou zetten voordat we de berg op zouden gaan. Dit was hij vergeten, maar we kregen het achteraf. Na het avondeten hebben we bij de stijger gezeten. Dit was weer lachen, gieren, brullen. Het ging over van alles en nog wat. Rond de klok van 23u besloten we om bij het zwembad te gaan zitten. Om 24u gingen Iwan en Quinty slapen. Ik bleef nog even kletsen met de andere gids Alton. ’s ochtends hebben we onze koffer ingepakt en ontbeten. Na het eten gingen we nog een boottocht maken. Na deze tocht plofte ik weer in de hangmat. Na het middageten werden we opgehaald door het vliegveld. Na gedag te zetten en een knuffel te hebben gegeven was het tijd om te gaan. En wat vond ik dit erg jammer!! Vanuit het vliegveld nog eens flink zwaaien naar de gidsen, bootsmannen en reisleider en daar gingen we. Toen we in de lucht hingen besefte ik echt even dat we nu weg gingen. En ja hoor daar kwamen de tranen. Ik moest er echt van huilen. Nu ik dit reisverslag typ baal ik er nog enorm van dat ik weer op mijn kamer hier zit. Het was zo leuk daar en gezellig dat je het gelijk mis! Vanavond ga ik niet veel meer doen. Eten, douchen en slapen denk ik.
Het volgende reisverslag zal gaan over de quadtour die ik samen met mijn allerliefste mama mag meemaken! Wat ben ik stiekem blij als ze de 23e hier aankomt.

Liefs,
Carmen

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Carmen

Voor school ga ik de minor internationalisering doen. Ik ga van 19 februari tot en met 18 mei naar Suriname. Via deze weg kun je mij volgen. Groetjes, Carmen

Actief sinds 31 Dec. 2014
Verslag gelezen: 377
Totaal aantal bezoekers 8007

Voorgaande reizen:

19 Februari 2015 - 18 Mei 2015

Suriname

Landen bezocht: